- σφυροκόπος
- ο / σφυροκόπος, -ον, ΝΑαυτός που κατεργάζεται μέταλλα με τη σφύρα, σφυρηλάτηςαρχ.(το αρσ. ως κύριο όν.) Σφυροκόποςτίτλος έργου τού Σοφοκλέους.[ΕΤΥΜΟΛ. < σφῦρα + -κόπος (< κόπος < κόπτω), πρβλ. ξυλο-κόπος].
Dictionary of Greek. 2013.
σφυροκόπος
Look at other dictionaries:
σφυροκόποις — σφυρόκοπος one who beats with the hammer masc/fem/neut dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σφυροκόπου — σφυρόκοπος one who beats with the hammer masc/fem/neut gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
-κόπος — β συνθετικό ονομάτων τής Νέας Ελληνικής με επαναληπτική ή επιτατ. σημ., πρβλ. μεθο κόπος, λαμνο κόπος κ.λπ. Το β συνθετικό τών αντίστοιχων σύνθ. ονομάτων τής Αρχαίας Ελληνικής σε κόπος (< κόπος < κόπτω) διατηρούσε την αρχική σημ. τής λ.… … Dictionary of Greek
σφυροκοπία — ἡ, ΜΑ [σφυροκόπος] σφυρηλασία … Dictionary of Greek
σφυροκοπώ — σφυροκοπῶ, έω, ΝΑ [σφυροκόπος] χτυπώ με τη σφύρα, σφυρηλατώ νεοελλ. μτφ. καταφέρω συνεχή και βίαια πλήγματα εναντίον τού αντιπάλου («τα εχθρικά αεροπλάνα σφυροκοπούν τις θέσεις μας από το πρωί») … Dictionary of Greek
σφυροκόπι — το, Ν το σφυροκόπημα. [ΕΤΥΜΟΛ. < σφυροκοπώ / σφυροκόπος (βλ. και λ. κόπι)] … Dictionary of Greek
χαλκεύς — έως, ο, ΝΜΑ, και χαρκεύς Α (λόγ. τ.) 1. χαλκουργός, χαλκιάς 2. (γενικά) σιδηρουργός, σιδεράς («καὶ ἦν σφυροκόπος χαλκεὺς χαλκοῦ καὶ σιδήρου», ΠΔ) νεοελλ. ζωολ. παλαιότερη ονομασία γένους ποτάμιων ιχθύων αρχ. 1. τεχνίτης που κατεργάζεται μέταλλα,… … Dictionary of Greek
